Uniwersytet jako biurokratycznie i rynkowo zarządzane przedsiębiorstwo był obiektem krytyki od lat 80. minionego wieku — w Stanach Zjednoczonych Allan Bloom nazwał go wtedy multiwersytetem, a trochę później Bill Readings pisał już o „uniwersytecie w ruinie” (in ruins), który ukrywa się za szyldem „doskonałości”. Polski uniwersytet przejął ekonomiczne kryteria ewaluacji nauki — wymierne w liczbach grantów i punktów. Merkantylizacja wiedzy stwarza szereg problemów także natury etycznej — prowadzi do zaniżenia lub porzucenia wszelkich standardów akademickich, do degradacji autorytetu w nauce, krytyki (...) naukowej, faktycznej jakości badań i nauczania. Czy na współczesnym uniwersytecie jest w ogóle miejsce na zachowania podlegające ocenie moralnej? Jakie są umiejętności wymagane do — i warunki możliwości — stosowania norm moralnych w życiu akademickim? (shrink)

Celem tego artykułu jest rekonstrukcja i interpretacja kulturowych procesów, które doprowadziły do pojawienia się na scenie nowoczesnego świata – tzw. społeczeństwa spektaklu – aktora o ekstatycznym i narcystycznym typie osobowości. Pojawia się on jako aktywny uczestnik toczących się obecnie wojen kulturowych. Nie posługuje się opowiadaniem jako formą komunikacji międzyludzkiej. Realizuje się za to w aktach uniesienia, autodeklaracjach i okazjonalnych wydarzeniach. Tekst ma charakter przyczynku do wielowątkowej biografii nowoczesnej idei podmiotu. Stawia egzystencjalne pytania: co z nami w czasach po opowiadaniu? Jaką (...) cenę musimy płacić za jego kulturową degradację? Biografia, jako tytułowa metafora, to figura epistemologiczna, która oznacza, że rozważania nie należą tu do dziedziny badań narratologicznych, lecz genealogicznych. (shrink)

Charles Taylor is currently one the most renowned and influential contemporary philosophers. He is also widely quoted and discussed both in the social sciences and humanities. Taylor earns this attention through his remarkable capacity for presenting his conceptions in the broadest possible intellectual and cultural context. His philosophical intuition is fundamentally antinaturalistic, and tends toward developing broad syntheses without a trace of systematizing thinking, or any anarchic postmodernist methodology. His thought unites the past with the present, while culture is treated (...) as a broad mosaic of discourses. Religion, art, science, philosophy, politics and ethics are all fields through which the Canadian philosopher deftly moves about in his search for their hidden structures and deepest sense. Taylor's philosophical output is prodigious. Recently, as his monumental study A Secular Age (2007) indicates, he has been concentrating much of his attention on the problem of secularization.. The selection of contributions in the current volume proffer a penetrating cross section of Taylor's thought. They are derived from a conference held in October 2008 in Lublin, Poland Although some of the articles are focused on a reconstruction of the philosopher's concepts, most either engage in a polemic with elements of his thought or find inspiration in it for their own reflections. The contributions are grouped in four parts: 1) philosophy and the modern self; 2) the problem of secularization; 3) between liberalism and communitarianism; and 4) language, literature, and culture. (shrink)